Συνέντευξη του Αριστείδη Μακροδημήτρη στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήεων

Χρειάστηκε να υπερβάλει εαυτόν δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του σε ένα επίπονο -για την κατηγορία του- αγώνισμα, τα 400 μέτρα ελεύθερο. Σε μία από τις πλέον κουραστικές και απαιτητικές διοργανώσεις, το διεθνές μίτινγκ του Βερολίνου, όπου ακόμη και η ολιγόωρη ξεκούραση γινόταν μέσα στο κολυμβητήριο, ο Αριστείδης Μακροδημήτρης πήρε άριστα. Τέσσερα μετάλλια και ισάριθμα πανελλήνια ρεκόρ στη διοργάνωση προάγγελο του παγκοσμίου πρωταθλήματος, εκεί δηλαδή όπου οι καλές επιδόσεις θα αποτελούν αυτόματη πρόκριση για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Με δηλώσεις του στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΜΠΕ), ο κάτοχος τριών μεταλλίων από τους Αγώνες του Λονδίνου, δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για τις έργα και ημέρες επί γερμανικού εδάφους που ανεβάζουν τον πήχη των απαιτήσεων στα ύψη ενόψει 2016. 

«Ήταν κουραστικοί αγώνες. Όμως σε όλα τα αγωνίσματα τα πήγα καλά. Οι χρόνοι ήταν εξαιρετικοί. Η δουλειά που κάνω με τον προπονητή μου, Γιάννη Αλεξάκη, βγήκε και με το παραπάνω στην πισίνα. Οι χρόνοι μου ειδικά στο 50άρι και στο 200άρι, αποδεικνύουν ότι βρίσκομαι σε πολύ καλή φόρμα. Το 100άρι από την άλλη θέλει δουλειά. Μέχρι το πανελλήνιο και το παγκόσμιο πρωτάθλημα θα κάνουμε τις απαραίτητες διορθώσεις για να έρθουν οι καλές επιδόσεις και οι διακρίσεις», είπε ο Μακροδημήτρης, ο οποίος έχει ξεχάσει τη σημαίνει... διασκέδαση, αφού έχει δώσει όλο του το βάρος στις καθημερινές προπονήσεις. 

«Κάνω καθημερινές προπονήσεις. Όσο το δυνατόν περισσότερες και καλύτερες. Τις ημέρες που δεν βρίσκομαι στην πισίνα, μου έχει δοθεί από τον προπονητή μου ειδικό πρόγραμμα με ασκήσεις στο σπίτι και το γυμναστήριο. Το είδα και στην Γερμανία, ότι πλέον διαθέτω την αντοχή που χρειάζεται η πισίνα. Και για να πω την αλήθεια, στο Βερολίνο, θα μπορούσα να αγωνιζόμουν ακόμη περισσότερες ημέρες εάν χρειαζόταν. Τελείωσαν οι αγώνες και ένοιωθα ξεκούραστος. Θα μπορούσα να συνεχίσω την επόμενη και την μεθεπόμενη ημέρα εάν υπήρχε πρόγραμμα. Και γι` αυτό είμαι διπλά χαρούμενος».
Το «εισιτήριο» της πρόκρισης για το Ρίο αποτελεί το μεγάλο στόχο για τον Έλληνα Παραολυμπιονίκη, ο οποίος θα ήθελε παρουσία και στα τρία «δικά» του αγωνίσματα που βρίσκονται στο πρόγραμμα των Αγώνων.
«Η αλήθεια είναι ότι έχουν δυσκολέψει τα πράγματα. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Αυτό με κάνει περισσότερο απαιτητικό και πλέον θέλω να είμαι περισσότερο ουσιαστικός μέσα στην πισίνα. Ο πήχης των απαιτήσεων έχει ανέβει στα ύψη. Πρώτο μέλημά μου είναι η πρόκριση για το Ρίο και από εκεί να καταφέρω να βρεθώ μέσα στα μετάλλια σε όσο το δυνατόν περισσότερα αγωνίσματα», τόνισε με έμφαση ο Μακροδημήτρης, ο οποίος επί γερμανικού εδάφους και για πρώτη φορά σε επίσημη διοργάνωση, μπήκε στη διαδικασία να συμμετέχει στο επίπονο -για την κατηγορία του- αγώνισμα των 400 μέτρων.
«Είναι επίπονο να κολυμπάς επί 10 λεπτά, αλλά νοιώθεις υπέροχα μόλις τερματίζεις. Είναι ένα αγώνισμα με δικά του χαρακτηριστικά, το οποίο δεν πρόκειται να εγκαταλείψω. Ήταν μια ωραία εμπειρία που δοκίμασα για πρώτη φορά σε μια μεγάλη διοργάνωση με εξαιρετικά αποτελέσματα. Χαρακτηριστικά καταφέραμε, μέσα στην ίδια ημέρα, να διορθώσουμε τα λάθη και να ρίξουμε το χρόνο κατά 23 δευτερόλεπτα. Είχα να κάνω προπόνηση αρκετό καιρό στο συγκεκριμένο αγώνισμα, όμως θα το κρατήσω και το βελτιώσω πάση θυσία στο μέλλον».
Όσο για τους χορηγούς του, αυτοί είναι οι... γονείς του, οι οποίοι δίνουν "γη και ύδωρ" για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των σκληρών προπονήσεων και των αγώνων. «Μέγας χορηγός είναι οι γονείς μου κι αυτό από τη μία με ικανοποιεί από την άλλη με κάνει να αισθάνομαι άβολα. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν υπήρχε περίπτωση να βγω στον δρόμο με το καροτσάκι για να κυνηγήσω χορηγούς. Με τις διακρίσεις που έχω φέρει και εξακολουθώ να φέρνω, το αυτονόητο θα ήταν να κυνηγάμε εκείνοι εμένα. Όμως στην Ελλάδα του 2015 δυστυχώς πρέπει να είσαι δημοσιοσχεσίτης για να καταφέρεις να έχεις έναν σωστό και αξιόλογο χορηγό που να πορευθεί μαζί σου προς το βάθρο των νικητών στις μεγάλες αλλά και τις μικρότερες διοργανώσεις».
Κι αν το παράπονο για τους χορηγούς είναι μεγάλο, τι να πει και για τον Δήμο Σαρωνικού που του... έταξε γήπεδο με τ` όνομά του αμέσως μετά την επιστροφή από το Λονδίνο, κάτι που δεν έγινε ποτέ.
«Λόγια του αέρα. Αυτά εισέπραξα. Είναι σκληρό όμως είναι η αλήθεια. Ο Δήμος Σαρωνικού δεν τήρησε την υπόσχεση που έδωσε και η οποία θα με βοηθούσε σημαντικά στην ανεύρεση ενός χορηγού ή κάποιων ανθρώπων που θα μπορούσαν να σταθούν στο πλευρό μου σε τόσο δύσκολες εποχές. Αλλά τίποτα. Εάν δεν υπήρχε η ΕΑΟΜ-ΑμεΑ, ο πρόεδρός της Γιώργος Φουντουλάκης, ο προπονητής μου Γιάννης Αλεξάκης αλλά και οι γονείς μου, τώρα δεν θα συζητούσαμε για μετάλλια αλλά για θέματα επιβίωσης».

ΠΗΓΗ: www.amna.gr